شیخ الإسلام ئیبن تەیمیە -رحمه الله تعالی- لە «منهاج السنة» دا ئەفەرموێ:

 «وكذلك بيانُ من غلط في رأي رآه في أمر الدين من المسائل العلمية والعملية، فهذا إذا تكلَّم فيه الإنسانُ بعلمٍ وعدلٍ, وقصدَ النصيحة فالله تعالى يُثيبه على ذلك, لا سيِّما إذا كان المتكلَّمُ فيه داعياً إلى بدعة فهذا يجبُ بيان أمره للناس, فإنَّ دفع شرّه عنهم أعظم من دفع شرِّ قاطع الطريق».

واتە: «هەروەها ڕونكردنەوە لە بارەی كەسێكەوە هەڵە بكا لە ڕایەكی خۆیدا لە شتە دینیەكاندا ئیتر زانستی بێت یان كردارى بێت، جا ئەگەر مرۆڤ بە زانست ودادگەریەوە ڕونكردنەوەی لەبارەیەوە دا، ومەبەستی دڵسۆزی بێت بۆ دینی خوا ، ئەوا خوا سبحانە لەسەر ئەوە پاداشتی خێری دەداتەوە، بە تایبەت ئەگەر هاتوو ئەو كەسەی قسەی لە بارەوە دەكرا بانگەوازی دەكرد بۆ بیدعە ، ئەوا ئەو كەسە واجبە حاڵی بۆ خەڵك ڕون بكرێتەوە، چونكە دور خستنەوەی شەڕ وخراپەی ئەو كەسە لە خەڵك زۆر گەورەترە لە دورخستنەوەی شەڕ وخراپەی چەتە وڕێ گر وڕێ بڕ».